Post | Foto-expositie | 2 min lezen
Samen leren, werken en vooral voelen: ik hoor erbij!

Toen Marleen Hogeboom na tien jaar in Peru terugkeerde naar Nederland ging ze aan de slag in de thuiszorg, maar het knaagde: in Peru had ze een stichting opgezet, waarom zou dat niet kunnen in Nederland? Ze besloot een plek te creëren waar juist de groep die vaak thuiszit, migrantenvrouwen, elkaar kon ontmoeten, de taal kon leren en zo stappen kon zetten richting zelfstandigheid. Dat is Stichting Da Capo in Apeldoorn. Daar vinden sinds 2011 vrouwen uit verschillenden landen elkaar om te leren, samen te werken en vooral: om erbij te horen. Vrijwilligers spelen daarin een onmisbare rol.
“Vrouwen noemen ons vaak hun taalschool,” zegt Marleen, “maar wij zijn veel meer: een ontmoetingsplek, een plek om vriendinnen te maken, vaardigheden te leren en gewoon plezier te hebben.” Meer dan vijfendertig nationaliteiten komen hier samen. Syrische, Turkse, Marokkaanse, Eritrese en Oekraïense vrouwen vinden elkaar naast vrouwen uit Zuid-Amerika maar ook Nederlandse. Voor sommigen is het een stap naar werk, voor de meesten een tweede thuis.
Ik voelde meteen: hier kan ik iets betekenen!
Peggy Steininga is vrijwillig coördinator van de keuken. Vijf jaar geleden moest ze na een herseninfarct stoppen met werken. “Ik had altijd een drukke baan, dus thuiszitten lag me niet. Toen ik bij Da Capo binnenstapte, voelde ik meteen hier kan ik iets betekenen. In de kookgroep oefenen vrouwen de taal, leren samenwerken en vertellen hun verhalen. Het levert prachtige gesprekken op. Voor mijzelf is het ook waardevol: ik leer mijn eigen vooroordelen herkennen en kijk anders naar de wereld.”
Hier krijg je de tijd om te groeien
Ook in het naaiatelier is die sfeer voelbaar. Vrijwilliger Wil Poelmann-Derks begeleidt daar vrouwen die vaak zonder ervaring beginnen. “Sommigen hebben nog nooit achter een naaimachine gezeten. Maar hier krijgen ze de tijd om te groeien. Je ziet ze trots worden op wat ze maken en op zichzelf.” Wil ziet van dichtbij hoe vrouwen groeien. “Ik herinner me een Turkse vrouw die heel verlegen begon en nauwelijks durfde te praten. Nu draait ze mee als vrijwilliger en begeleidt ze anderen. Dat vind ik het mooiste: dat iedereen hier in zijn eigen tempo kan ontwikkelen, zonder druk.”
Een stad waarin vrouwen een plek vinden
Da Capo is meer dan een taalschool of werkplaats. Het is een ontmoetingsplek die Apeldoorn verbindt. Met projecten als fietslessen, duurzame tassenproductie en kookactiviteiten biedt de stichting vrouwen de kans om in hun eigen tempo mee te doen, te leren en te groeien. Zo draagt Da Capo bij aan een inclusieve stad waarin vrouwen met een migratieachtergrond een plek vinden.
Peggy vat het mooi samen: “Of je nu komt om te leren, te helpen of gewoon voor een kop koffie: iedereen hoort erbij. Dat is precies wat Da Capo zo bijzonder maakt.”
Foto: Jan van Ommen


