Post | december 2025 | Foto-expositie | 2 min lezen
Het zijn vaak kleine dingen, maar ze moeten wel gebeuren

Toen de gymnastiek dreigde te verdwijnen bij omnisportvereniging DIO-Ugchelen door een gebrek aan vrijwilligers, bedacht Leonie Pastoor zich geen moment: ze meldde zich als coördinator gymnastiek. Leonie: “Het zit in mijn bloed om mensen te helpen. En dat doe ik graag voor DIO, want die vereniging zit in mijn hart.”
DIO is al 80 jaar stevig verankerd in Ugchelen. Leonie is daar een goed voorbeeld van. “Wij zijn een echte DIO-familie. Ik heb er vroeger geturnd, mijn moeder zat bij de jazzgym, mijn vader speelde volleybal en organiseerde 20 jaar lang het straatvolleybaltournooi, mijn zusje heeft er gedanst en zat op volleybal en mijn dochter turnde. DIO hoort gewoon bij Ugchelen en bij mij. Ik organiseer de vergaderingen, beantwoord mailtjes en onderhoud de contacten. Maar de trainers zijn heel zelfstandig hoor, ze weten vaak nog meer dan ik.”
Evenementen konden niet doorgaan door een tekort aan hulp
Veel vrijwilligers zijn zelf ooit als kind begonnen bij de club en nooit meer weggegaan. Zij hebben een echt DIO-hart. Toch is het vinden van vrijwilligers een uitdaging. Grote evenementen, zoals de tweejaarlijkse uitvoering, konden niet doorgaan door een tekort aan hulp. “Het zijn vaak maar kleine dingetjes, maar ze moeten wel gebeuren. Zoals helpen bij wedstrijden, trainingspakken wassen of het kamp organiseren.”
Een gemoedelijke club waar plezier voorop staat
De betrokkenheid van mensen met liefde voor de club is cruciaal. Leonie herinnert zich nog goed een periode waarin trainers zonder binding met DIO werden aangesteld. “Die kenden Ugchelen en DIO niet. Ze wilden er een grote selectie van maken, maar dat past niet bij onze vereniging. Het is hier een gemoedelijke club waar plezier voorop staat.” Om de toekomst veilig te stellen, worden jonge leden gestimuleerd om cursussen als assistent-trainer te volgen, zodat zij later de vereniging verder kunnen dragen.
Het hoort ook een beetje bij de opvoeding
Ook haar kinderen zetten inmiddels deze traditie voort: haar zoon als vrijwillig keeperstrainer en haar dochter als jurylid bij de gym. Voor Leonie is dat vanzelfsprekend: “Ik vind gewoon dat het belangrijk is dat je ook iets doet als vrijwilliger, want anders kunnen dingen niet blijven bestaan. Het hoort er ook een beetje bij in de opvoeding.”
Dit jaar viert DIO het 80-jarig bestaan. In die jaren is er veel veranderd: sommige sporten verdwenen, nieuwe kwamen erbij. Het ledenaantal van de gymnastiekafdeling daalde van 300 naar ongeveer 100, maar de kracht van DIO blijft in de verbondenheid van mensen met de vereniging en het dorp. Zoals Leonie zegt: “We bestaan 80 jaar. In de loop der tijd zijn sporten veranderd – volleybal is verdwenen, freerunnen is erbij gekomen. Maar het DIO-hart klopt hetzelfde als altijd.”
*DIO is een omnisportvereniging in Ugchelen. Het heeft vier afdelingen: judo, dans, gymnastiek en freerunning.
Foto: Ton Ellenbroek


