Voor een Apeldoorn waar iedereen zich thuisvoelt

“De Buurtcirkel ondersteunt mensen die dat nodig hebben. Dit kunnen mensen zijn met een psychische kwetsbaarheid of die te maken hebben gehad met levensontwrichtende omstandigheden.” vertelt buurtcirkelcoach Leonie. ”Door de wekelijkse ontmoetingen, gezamenlijke maaltijden en het onderlinge contact groeit hun zelfvertrouwen en netwerk. In de Buurtcirkel leren ze elkaar kennen, helpen elkaar en horen er weer bij. Het delen van ervaringen en het bouwen van een groep mensen om je heen waar je jezelf kan zijn, draagt bij aan samen redzaam zijn. En dat vergroot de zelfredzaamheid.” Apeldoorn telt inmiddels vier Buurtcirkels. Ze zijn een initiatief van Riwis Zorg & Welzijn om mensen met een ondersteuningsvraag met elkaar verbinden. In kleine groepen vormen zij een netwerk waarin iedereen iets kan brengen én iets mag ontvangen. Elke Buurtcirkel wordt begeleid door een professional en een vrijwilliger. Die laatste speelt een cruciale rol in het dagelijkse contact met de deelnemers. De vrijwilligers ondersteunen bij bijeenkomsten, bellen deelnemers op als het niet goed gaat en bouwen een vertrouwensband op. Ze doen gewoon wat mensen nodig hebben: een praatje, een bemoedigend woord of samen een boodschap doen. Oprechte aandacht, zonder andere agenda “Voor sommigen is het een enorme stap om weer het buurthuis binnen te komen,” zegt Leonie. “Maar als ze eenmaal meedoen, bloeien ze op. Ze durven weer contact te maken en voelen zich gezien. Een vrijwilliger brengt iets wat ik als professional nooit kan bieden. Ze zijn er met oprechte aandacht, zonder andere agenda. Zoals de 82-jarige Dineke. Zij is al bijna zeven jaar vrijwilliger en een beetje de buurtmoeder van de groep. Dineke is er altijd. Zelfs als iemand stemmen hoort of in de war is, blijft ze rustig en begripvol. Ze vraagt: ‘Hoe werkt dat eigenlijk bij jou?’ Die open houding maakt dat mensen zich veilig voelen. Heel bijzonder!” Als ik daar ben, knap ik op! Dineke vindt het zelf heel gewoon. Voor haarzelf is het werk minstens zo waardevol: “Ik was met pensioen en had niks meer te doen. De Buurtcirkel gaf me weer iets om voor op te staan. Ik voel me nodig. Na een herseninfarct vond ik mijn energie terug dankzij de groep. Als ik daar ben, knap ik op. Ik vind het fijn dat ik er nog kan zijn voor anderen. Dat ik iets kan doen wat ertoe doet. Zolang het lukt, blijf ik doorgaan.” Ze lacht: “De donderdag is mijn Buurtcirkeldag. Dan plan ik nooit wat anders.” Leonie is trots op Dineke: “Zij is er ook bij verdrietige momenten. Toen een deelnemer in het hospice lag, ging zij samen met een andere deelnemer elke week op bezoek. Ze zorgden dat hij nog één keer buiten kon zitten. De dag erna overleed hij. Dit zegt alles over de betrokkenheid van onze vrijwilligers. Wat Dineke en de andere vrijwilligers doen, kun je niet in uren of euro’s uitdrukken. Het is pure menselijke betrokkenheid. En dát is de kracht van de Buurtcirkel en maakt Apeldoorn écht mooier.” Foto: Ronald Duin Benieuwd naar de volledige foto en alle andere beelden? Kijk hier waar de expositie te zien is!

“Vrijwilligers krijgen korting op drankjes en kunnen gratis of met korting naar films en concerten, maar de echte waarde zit veel dieper,” zegt Iddo Draijer van poppodium en filmtheater GIGANT . “Het is een plek waar mensen hun talent inzetten, waar ze zich thuis voelen en waar vriendschappen ontstaan.” “De filmhuisvrijwilligers drinken na de woensdagochtendfilms samen koffie en er zijn verschillende eetclubjes ontstaan. Zo spreken de vrijwilligers van de popzaal elke eerste woensdag van de maand af in het café om bij te praten of een spelletje te doen. Het werk is voor veel mensen ook een uitlaatklep. Iemand die thuis in een lastige situatie zit, kan er hier even uit zijn en gewoon biertjes tappen. Dat het zoveel meer wordt dan alleen vrijwilligerswerk, is prachtig om te zien.” Dit zou onmogelijk zijn zonder de vrijwilligers Of je nou van techno houdt, of van klassiek ballet, er is voor elk wat wils bij GIGANT. Er is een filmhuis en een popzaal en er wordt van alles georganiseerd, van dansnachten tot theater. Dit zou onmogelijk zijn zonder de vrijwilligers. “We hebben er hier zo’n 150,” vertelt Iddo, die het afgelopen jaar de coördinatie van de filmhuisvrijwilligers en de barteams deed. “Dat zijn mensen van 20 tot 80 jaar. Sommigen zijn hier drie keer per week, anderen draaien één dienst en gaan weer lekker naar huis. En dat is helemaal goed.” Bezoekers voelen: de vrijwilligers doen dit omdat ze het echt leuk vinden Je vindt de vrijwilligers overal: achter de bar, bij de filmzaal, bij concerten, aan de kassa, als fotograaf of als posterplakker in de stad. “Sommigen kiezen gericht voor een functie,” legt Iddo uit. “Anderen merken na een tijdje dat ze iets nieuws willen, en dan kijken we samen wat bij ze past. De één kan niet te lang staan, de ander wil juist fysiek bezig zijn. We vinden altijd iets dat bij je past. Of het nou een dansnacht is, of een theatergroep van mensen met niet-aangeboren hersenletsel, onze vrijwilligers zorgen voor een warme sfeer. Bezoekers voelen gewoon dat vrijwilligers het doen omdat ze het écht leuk vinden.” “Cultuur is zó belangrijk voor ontspanning,” zegt hij. “Samen genieten van muziek of film, dat verbindt mensen. En dat kan allemaal dankzij onze vrijwilligers. Zonder hen zou Apeldoorn echt een stukje stiller zijn. De motivatie van veel vrijwilligers ligt dan ook precies daar: bijdragen aan iets groters. “Ze doen het om onderdeel te zijn van de culturele gemeenschap, om Apeldoorn een beetje mooier te maken,” zegt Iddo. “En natuurlijk ook gewoon omdat het gezellig is. Want dat is het hier, ontzettend gezellig!” Foto: Irene Baatenburg Benieuwd naar de volledige foto en alle andere beelden? Kijk hier waar de expositie te zien is!

In de bossen en heide rond Apeldoorn zijn tientallen vrijwilligers actief voor  Staatsbosbeheer . Ze helpen mee met beheer, geven rondleidingen, organiseren educatieve activiteiten en staan in het informatiecentrum van Het Leesten. Coördinator Jaël vertelt hoe deze vrijwilligers bijdragen aan een sterkere verbinding tussen de stad en de natuur zodat inwoners zich er meer bij betrokken voelen. “We hebben drie groepen,” vertelt Jaël. “Beheervrijwilligers, gidsen voor bezoekers en vrijwilligers in het informatiecentrum. Zo is er voor iedereen wel iets dat goed bij hen past. Gidsen nemen mensen mee de natuur in en vertellen waarom een gebied zo bijzonder is. Je ziet verwondering ontstaan, en daarmee ook waardering. Mensen gaan anders kijken naar hun omgeving. Dat is precies wat we willen bereiken. De beheervrijwilligers zien direct resultaat van hun inzet. Als je een ochtend dennen trekt op de hei en je ziet daarna het verschil, dan weet je: dit heb ik echt voor de natuur gedaan. Dat geeft voldoening. En in het bezoekerscentrum zijn er vrijwilligers die mensen ontvangen en informeren. Ook worden er vanuit het informatiecentrum allerlei educatieve activiteiten georganiseerd. Alles is erop gericht om mensen veel meer bij de natuur te betrekken.” Onderdeel van iets groters “Veel mensen vinden het mooi om bij een organisatie als Staatsbosbeheer te horen,” vertelt Jaël. “Ze dragen bij aan iets groters en vinden het fijn dat het goed geregeld is. Wij zorgen voor de coördinatie, zodat zij gewoon lekker kunnen doen waar ze blij van worden. We zetten de vrijwilligers ook goed in het zonnetje. We organiseren elk jaar een groene middag met excursies en workshops en er zijn bijeenkomsten. Soms gaan we samen wandelen of lunchen. Dat persoonlijke contact vinden we enorm belangrijk.” We leren van elkaar “We hebben echt een paar toppers tussen de vrijwilligers,” zegt Jaël. “Sommigen zien werk liggen en nemen zelf initiatief. Een van hen heeft onze winkel opnieuw ingericht zodat het veel aantrekkelijker oogt. Een ander werkt aan een handboek voor gidsen met achtergrondinformatie over het gebied. Zo leren we van elkaar.” Mensen bloeien weer op “Ik zie vaak dat mensen bij ons opbloeien,” vertelt Jaël. “Sommigen komen uit een burn-out of zitten tussen banen in. Door het contact met anderen en het buiten zijn krijgen ze weer energie. Soms gaan ze daarna zelfs weer solliciteren of een opleiding volgen. Dat is geweldig om te zien.” “In totaal zijn er in Apeldoorn ruim honderd vrijwilligers actief bij Staatsbosbeheer. Ze zorgen niet alleen voor goed onderhouden natuurgebieden, maar ook voor verbinding tussen mensen en natuur. En wie de natuur leert waarderen, wil er ook beter voor zorgen.” Foto: Nelly Nolte Benieuwd naar de volledige foto en alle andere beelden? Kijk hier waar de expositie te zien is!